Μάθε από το χθες, ζήσε για το σήμερα, έλπιζε για το αύριο. Το σημαντικό είναι να μην σταματάς να κάνεις ερωτήσεις.

Ο τύπος προσωπικότητας Λογικού είναι αρκετά σπάνιος και αποτελεί μόνο το 3% του πληθυσμού, πράγμα που είναι σίγουρα καλό για τους ίδιους, γιατί τίποτα δε θα τους έκανε πιο δυστυχισμένους απ’ το να είναι “συνηθισμένοι”. Είναι περήφανοι για την επινοητικότητα και τη δημιουργικότητά τους, την μοναδική τους αντίληψη και τo δραστήριο πνεύμα τους. Συνήθως είναι γνωστοί ως φιλόσοφοι, αρχιτέκτονες και ονειροπόλοι καθηγητές και υπήρξαν υπεύθυνοι για πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις ανά την ιστορία.

Δεν αξίζει να ζεις μια ζωή που δεν έχει ερευνηθεί

Αγαπούν τα μοτίβα και ο εντοπισμός αντιφάσεων μεταξύ διάφορων δηλώσεων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί χόμπι γι’ αυτούς, πράγμα που καθιστά το ψέμα προς έναν Λογικό πολύ κακή ιδέα. Γι’ αυτό είναι ειρωνικό το ότι τα λόγια των Λογικών είναι πολλές φορές λίγο υπερβολικά – όχι ότι δεν είναι ειλικρινείς, αλλά τείνουν να κοινοποιούν σκέψεις που δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί εντελώς και χρησιμοποιούν τους άλλους ως δοκιμαστικό ακροατήριο για ιδέες και θεωρίες, σε μια συζήτηση περισσότερο με τους εαυτούς τους παρά σε έναν πραγματικό διάλογο.

Αυτό μπορεί να τους κάνει να φαίνονται αναξιόπιστοι, αλλά στην πραγματικότητα κανένας δεν είναι πιο ενθουσιώδης και ικανός από τους Λογικούς στον εντοπισμό ενός προβλήματος, αναλύοντας τους ατέλειωτους παράγοντες και τις λεπτομέρειες που αποτελούν το ζήτημα και αναπτύσσοντας εν τέλει μια μοναδική και βιώσιμη λύση. Οι Λογικοί δεν ενδιαφέρονται για τις πρακτικές, καθημερινές δραστηριότητες, αλλά όταν βρίσκουν ένα περιβάλλον όπου η δημιουργική τους ιδιοφυΐα και το δυναμικό τους μπορούν να εκφραστούν, τότε δεν υπάρχει όριο στο πόσο χρόνο και ενέργεια θα καταναλώσουν για να αναπτύξουν μια έξυπνη και αμερόληπτη λύση.

Η σοφία ξεκινά με ένα θαύμα

Μπορεί να μοιάζει ότι παρασύρονται σε μια ατέλειωτη ονειροπόληση, αλλά η διαδικασία σκέψης των Λογικών είναι ασταμάτητη και το μυαλό τους βουίζει γεμάτο ιδέες απ’ τη στιγμή που ξυπνούν το πρωί. Αυτή η διαρκής σκέψη τους κάνει να φαίνονται σκεπτικοί και αποστασιοποιημένοι, καθώς συχνά διεξάγουν νοερά ολόκληρες συζητήσεις/αντιπαραθέσεις, αλλά στην πραγματικότητα οι Λογικοί είναι αρκετά χαλαροί και φιλικοί όταν βρίσκονται με άτομα που γνωρίζουν ή που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτούς. Ωστόσο, αυτό μπορεί να μετατραπεί σε υπερβολική ντροπαλότητα όταν βρίσκονται ανάμεσα σε αγνώστους και ένα φιλικό πείραγμα μπορεί γρήγορα να γίνει επιθετικό, αν πιστέψουν ότι τα λογικά τους συμπεράσματα ή οι θεωρίες τους κατακρίνονται.

Όταν οι Λογικοί είναι ιδιαιτέρως ενθουσιασμένοι, η συζήτηση μπορεί να γίνει οριακά ασυνάρτητη, καθώς προσπαθούν να εξηγήσουν την αλληλένδετη σειρά των λογικών συμπερασμάτων που οδήγησαν στη διαμόρφωση της τελευταίας τους ιδέας. Συχνά, οι Λογικοί απλώς θα επιλέξουν να προχωρήσουν σε επόμενο θέμα, πριν γίνει κατανοητό από τους άλλους αυτό που ήθελαν να πουν, αντί να παραθέσουν τα γεγονότα με απλούς όρους.

Το αντίθετο μπορεί να ισχύει όταν οι άλλοι εξηγούν τη σκέψη τους στους Λογικούς, όσον αφορά στην υποκειμενικότητα και το συναίσθημα. Φανταστείτε έναν υπερβολικά περίπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό, που λαμβάνει ως εισροή κάθε πιθανή ιδέα και γεγονός, τα επεξεργάζεται με μια γενναία δόση δημιουργικής λογικής και αποδίδει τα πιο λογικά αξιόπιστα αποτελέσματα – έτσι λειτουργεί το μυαλό των Λογικών και αυτός ο τύπος προσωπικότητας δεν μπορεί να ανεχθεί ένα συναισθηματικό γαλλικό κλειδί να μπλοκάρει τον μηχανισμό του.

Αφήστε εκείνους που θέλουν να κάνουν τον κόσμο να προχωρήσει να κινηθούν πρώτοι

Επιπλέον, οι Λογικοί δεν είναι πιθανό να κατανοήσουν συναισθηματικά παράπονα και οι φίλοι τους δε θα βρουν σ’ αυτούς έναν βράχο συναισθηματικής υποστήριξης. Οι άνθρωποι με τύπο προσωπικότητας Λογικού προτιμούν να κάνουν μια σειρά λογικών προτάσεων για το πώς θα λυθεί το υποβόσκον πρόβλημα, μια προοπτική που δεν εκτιμάται πάντα από τους πιο ευαίσθητους συντρόφους τους. Αυτό επεκτείνεται και στις περισσότερες κοινωνικές συμβάσεις και στους αντίστοιχους στόχους, όπως η διοργάνωση δείπνων ή ο γάμος, καθώς οι Λογικοί ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρωτοτυπία και τα καλά αποτελέσματα.

Αυτό που πραγματικά μπορεί να κρατήσει πίσω τους Λογικούς είναι ο αδιάκοπος και επίμονος φόβος της αποτυχίας. Οι Λογικοί είναι τόσο επιρρεπείς στην επαναξιολόγηση των ίδιων τους των σκέψεων και θεωριών που ανησυχούν ότι έχουν χάσει κάποιο κρίσιμο κομμάτι του παζλ, ότι μπορεί να βρεθούν σε τέλμα, να χαθούν σε έναν ασαφή κόσμο όπου οι σκέψεις τους δεν θα εφαρμοστούν ποτέ πραγματικά. Το να ξεπεράσουν αυτήν την αυτοαμφισβήτηση είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Λογικοί, αλλά τα πνευματικά χαρίσματα – μεγάλα και μικρά – που προσφέρουν στον κόσμο όταν τα καταφέρνουν αξίζουν την προσπάθεια.