چگونه می‌توان تیپ‌های شخصیتی شهودی و نکته‌بین را از هم تشخیص داد

Kyle’s avatar
این مقاله به طور خودکار توسط هوش مصنوعی ترجمه شده است. متن ترجمه ممکن است حاوی اشتباهات یا عبارات غیرطبیعی باشد. متن انگلیسی اصلی اینجا در دسترس است.

کنجکاو هستید که ویژگی‌های شخصیتی دیگران را رمزگشایی کنید؟ اگرچه آزمون شخصیت رایگان ما بهترین راه برای کشف این اطلاعات است، اما شاید برایتان جذاب باشد که خودتان این موضوع را تشخیص دهید. در مقاله‌های قبلی، به بررسی چگونگی ارزیابی ویژگی‌های شخصیتی منطقی، احساسی، درونگرا و برونگرا افراد پرداخته‌ام. در اینجا، به ویژگی‌های شخصیتی شهودی (N) و نکته‌بین (S) خواهیم پرداخت. برخی برداشت‌های شخصی و همچنین احتمالاتی مبتنی بر تحقیقات درباره رفتارهای واقعی را با شما به اشتراک می‌گذارم.

تجربیات من درباره تیپ‌های شهودی و نکته‌بین

بر اساس تجربه من، پی بردن به اینکه فردی به ویژگی شهودی یا نکته‌بین گرایش دارد، اغلب نیازمند گفت‌وگویی عمیق است. به عنوان فردی با ویژگی شهودی، متوجه شدم که هنگام صحبت با کسانی که این ویژگی شخصیتی را دارند، یک حس خاص و منحصر به فرد وجود دارد. معمولاً جهت‌گیری ذهنی یکدیگر را به سرعت درک می‌کنیم و گفت‌وگویی پرانرژی و هیجان‌انگیز شکل می‌گیرد. با وجود تفاوت دیدگاه‌ها، سبکی مشترک در مکالمه پدید می‌آید که مملو از تصویرسازی‌های ناگهانی و مفاهیم خیالی است.

با این حال، عدم وجود این حس شهودی به معنای قطعی نکته‌بین بودن فرد مقابل نیست. عوامل زیادی می‌توانند ویژگی‌های شخصیتی را پنهان کنند، مثل کم‌رویی و نداشتن اعتماد به نفس (یا حتی اشتیاق) اجتماعی. ارزیابی شخصیت کسی که تمایلی به نمایان کردن آن ندارد، دشوار است. از طرفی، منحصر به فرد بودن افراد نیز باعث می‌شود که رفتار آن‌ها از «هنجارهای تیپ شخصیتی» فاصله بگیرد و تفسیر آن‌ها را دشوارتر کند.

مثلاً من متوجه شده‌ام که Explorerها (شخصیت‌های نکته‌بین و جستجوگر) ذهنیتی کنجکاو دارند که من معمولاً با ویژگی شهودی مرتبط می‌دانم. برونگرایی و هویت بی‌قرار هم می‌تواند گفت‌وگوهایی پرجنب‌وجوش و خیال‌پردازانه را رقم بزند، که معمولاً از مشخصه‌های ذهن پرسش‌گر شهودی است. گاهی با افرادی کاملاً خلاق برخورد کرده‌ام که اگرچه شهودی به نظر می‌رسیدند، اما در آزمون‌ها شخصیت نکته‌بین داشته‌اند.

این فرصت خوبی است تا یادآوری کنم هیچ ویژگی شخصیتی ایده‌آل نیست و همه ویژگی‌ها در طیفی قرار می‌گیرند. هر فردی ترکیبی از این ویژگی‌ها را دارد و هرکدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند. در واقع، روش اصلی و شخصی من برای حدس زدن اینکه فردی شهودی است یا نکته‌بین، همیشه مبتنی بر جنبه‌های مثبت نیست. تجربه نشان داده که تیپ‌های شهودی معمولاً ارتباط کمتری با واقعیت دارند نسبت به نکته‌بین‌ها.

البته این موضوع به یک عامل بستگی ندارد، بلکه در مجموعه‌ای از دیدگاه‌ها، ایده‌ها، تصمیمات و سبک زندگی فرد بازتاب پیدا می‌کند. در مقایسه با تیپ‌های نکته‌بین، شخصیت‌های شهودی تمایل دارند هرچیزی را آغشته به خیال کنند—even اگر گاهی این تخیل به بیراهه برود، مثل نادیده گرفتن واقعیت‌های قابل مشاهده یا ترجیح دادن دلایل آرمان‌گرایانه بر شواهد عملی. به همین دلیل، روش اولیه من برای تمایز میان شهودی‌ها و نکته‌بین‌ها این است که نحوه ارتباط آن‌ها با واقعیت عملی را مورد توجه قرار دهم.

گفت‌وگوها می‌توانند نشان دهند که ذهن فرد معمولاً به کدام سمت متمرکز می‌شود، میزان واقع‌گرایی و عمل‌گرایی او را نمایان کرده و در نهایت گرایش شهودی یا نکته‌بین او را نشان دهند. افرادی که زیاد درباره موضوعات انتزاعی، خاص یا آینده‌نگر صحبت می‌کنند، یا جزئیات و احتمالات نامعمول را دنبال می‌کنند، احتمالاً شهودی هستند. افرادی که بیشتر به مسائل روزمره و محسوس می‌پردازند، ارتباط قوی با محیط اطراف خود دارند، اهداف عملی را پیگیری می‌کنند و علاقه خاصی به احتمالات بعید ندارند، به احتمال قوی نکته‌بین هستند. البته همیشه استثنا وجود دارد، اما در کل برای من، همین معیار «تمرکز بر عملگرایی/واقعیت» به خوبی—even اگر نسبی باشد—راهنمای افتراق دو ویژگی بوده است.

روش‌های آماری برای تشخیص شهودی یا نکته‌بین بودن افراد

اینکه افراد وقت و انرژی خود را در دنیای واقعی صرف چه کارهایی می‌کنند، می‌تواند بیانگر ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها باشد، به‌خصوص زمانی که آزادی انتخاب دارند. هر کسی ممکن است مجبور شود در محیط کار یا جاهای دیگر شخصیتی خاص یا مهارت‌هایی غیر از ویژگی‌های ذاتی خودش را نشان دهد، اما زمانی که فرد بدون اجبار رفتار می‌کند، خودش را بیش‌تر بروز می‌دهد. ویژگی‌های شخصیتی در روند کلی زندگی فرد، شامل علاقه‌ها، واکنش‌ها و تصمیم‌های او در طول زمان، نمود پیدا می‌کند.

برای مثال، تیپ‌های شخصیتی شهودی تقریباً دو برابر بیش‌تر از نکته‌بین‌ها ادعا می‌کنند که عاشق نوشتن هستند. علاقه به نوشتن موضوعی است که حتی بدون ارتباط مستقیم نیز می‌توانید متوجه آن شوید و می‌تواند نشانه مفیدی باشد. اگر فردی به ویژه در اوقات فراغت خود، نوشتن را به عنوان یک علاقه جدی دنبال می‌کند، احتمال شهودی بودن او بیشتر است.

ممکن است تفاوت نحوه تصمیم‌گیری شهودی‌ها و نکته‌بین‌ها را در امور روزمره هم ببینید. شخصیت‌های شهودی تقریباً ۳۰ درصد بیش‌تر تمایل دارند که حتی وقتی از یک محصول یا خدمت راضی‌اند، باز هم وقت بگذارند و گزینه‌های بیشتری را بررسی کنند. در مقابل، نکته‌بین‌ها حدود ۳۰ درصد کمتر معتقدند که تغییر چیزی که به خوبی کار می‌کند، ارزش دارد.

یک نمونه عینی از این دوگانگی شهودی و نکته‌بین، عوض کردن مکرر اپراتور تلفن همراه است. نمونه‌ای که نکته‌بین‌ها تمایل ندارند وقت خود را صرف بهینه‌سازی مداوم کنند، اما شهودی‌ها ممکن است فقط برای رسیدن به ایده‌آل ذهنی خود، این کار را انجام دهند.

یکی از قوی‌ترین نشانه‌ها برای تفاوت ویژگی‌های شهودی و نکته‌بین به ادراک و آرمان‌گرایی آن‌ها مربوط می‌شود. تیپ‌های شخصیتی شهودی تقریباً ۴۱ درصد بیشتر از نکته‌بین‌ها می‌گویند ترجیح می‌دهند وقت خود را صرف فکر کردن به وضعیت ایده‌آل کنند تا مدیریت شرایط موجود. همچنین شهودی‌ها حدود ۴۰ درصد بیشتر اقرار می‌کنند که اغلب غرق خیالبافی می‌شوند. این رفتارها (یا نبودشان) احتمالاً در بسیاری از جنبه‌های زندگی، حتی در صحبت‌های عادی، خود را نشان می‌دهند.

اگر کسی واقعاً از بحث درباره دیدگاه‌ها و نظریه‌های مختلف درباره آینده جهان لذت می‌برد، احتمال شهودی بودنش، از لحاظ آماری، ۴۰ درصد بیشتر است. همچنین اگر زیاد به این فکر می‌کند که پیشرفت فناوری چگونه می‌تواند زندگی را تغییر دهد (اینجا این احتمال حدود ۳۵ درصد است)، باز نشانه خوبی برای جایگاه او در طیف شهودی/نکته‌بین است.

در عوض، اگر متوجه شدید فردی زمانی که مکالمه به موضوعات نظری، فلسفی یا بیش از حد فرضی کشیده می‌شود، بی‌علاقه می‌گردد، احتمال نکته‌بین بودن او بیشتر است. گرچه آن‌ها نیز برای هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی از قوه تخیل استفاده می‌کنند، اما کمتر پیش می‌آید که فقط به خاطر تخیل‌ورزی عمیق، در رؤیاپردازی غرق شوند. معمولاً مفاهیم، کنجکاوی و تصورات این افراد ریشه در اهداف عملی دارد—نه به عنوان یک قاعده، بلکه به عنوان احتمال آماری.

در نهایت، هیچ لحظه منفردی از افکار یا رفتار فرد، اثبات قطعی برای شهودی یا نکته‌بین بودن نیست. شرایط مختلف می‌تواند موجب تنوع در رفتار همه تیپ‌های شخصیتی شود. اما اگر با دقت و برای مدت کافی شاخص‌های مختلف را زیر نظر بگیرید، شاید بتوانید تصویری کلی از ویژگی‌های شخصیتی فرد به دست آورید. یا اینکه می‌توانید به‌سادگی از او بخواهید در آزمون ما شرکت کند، موافق نیستید؟

مطالعه بیشتر