„Obawiam się, że przerastam twoje pojęcie.”
Niewiele postaci literackich jest tak zagadkowych i fascynujących jak Gandalf, najpierw Szary, później Biały, z powieści „Władca Pierścieni” J.R.R. Tolkiena. Jego mądrość oraz przewodnictwo okazują się nieocenione, gdy prowadzi ludzi, krasnoludów, elfów i hobbitów przez ich wyprawy w Śródziemiu.
Lojalny przywódca, ten czarodziej dąży zarówno do ochrony swoich przyjaciół, jak i do motywowania ich do walki o to, w co wierzą. Ma niewiele cierpliwości dla tych, którzy nie korzystają z logiki czy zdrowego rozsądku (ehm, Pippin) i nie waha się wypowiadać własnych opinii, gdy uzna to za konieczne.
„Głupcze z Tuków!”
Gandalf odgrywa kluczową rolę w uratowaniu Śródziemia przed zagładą, pomagając przyjaciołom pokonać Saurona i zniszczyć Jedyny Pierścień. Mimo że jest groźnym wojownikiem i czarodziejem dążącym do wielkich celów, Gandalf wciąż zachowuje ludzką stronę, która daje poczucie ukojenia i bliskości.
Niektórzy mogą widzieć w nim osobę próżną i pretensjonalną — i nie są w tym mylnie. Jednak ci, którzy tego nie zauważą, przegapią również jego współczucie i empatię wobec innych. Jako Asertywny Architekt (INTJ-A) Gandalf przejawia te cechy przez zupełnie inny filtr niż jego towarzysze obdarzeni cechą Uczuciowości.
Analiza osobowości
Określenie typu osobowości fikcyjnego czarodzieja to z pewnością większe wyzwanie niż w przypadku człowieka, czy nawet hobbita. Jednak osobowość Gandalfa wyraźnie objawia się w jego relacjach z innymi oraz przez umiejętności i cechy, jakie posiada. Czytaj dalej, by przekonać się, dlaczego uznajemy Gandalfa za Asertywnego Architekta.
Introwertyczny
Jego imponująca prezencja i przywódcze cechy mogą sprawiać wrażenie, że Gandalf jest ekstrawertyczny. Jednak liczne samotne podróże w celu badań, zgłębiania innych regionów i ras oraz refleksyjna natura to kluczowe cechy osoby Introwertycznej.
Choć chętnie pojawia się na uroczystościach, zwykle stoi z boku i obserwuje (lub od czasu do czasu rozświetla imprezę fajerwerkami), pozwalając innym zabawiać się śpiewem i tańcem. Potrafi być znakomitym mówcą, gdy jest to konieczne, jednak najpełniej objawia swoją mądrość podczas indywidualnych rozmów z towarzyszami w trudnych chwilach.
„O naszym losie decyduje wybór, co zrobimy z czasem, który nam dano.”
Intuicyjny
Jego Intuicyjna osobowość to po części wynik nieśmiertelności Gandalfa jako czarodzieja. Ta cecha, połączona z cechą Analityczną, daje mu niezwykłą zdolność do strategii i łączenia pozornie niepowiązanych informacji w spójny plan.
Gandalf, na przykład, potrafi wydedukować, że pierścień, który posiada najpierw Bilbo, a potem Frodo, jest w istocie Jedynym Pierścieniem. Dochodzi do tego, obserwując zachowanie Bilba i poświęcając lata na dogłębne badania oraz śledztwa związane z tym przeczuciem.
Analityczny
„Gandalf o większości rzeczy myślał; i choć nie mógł dokonać wszystkiego, w potrzebie potrafił wiele zrobić dla przyjaciół.”
Będąc biegłym w logice i rozumowaniu Gandalf jest doskonałym strategiem. Jego inteligencja nie jest jednak jedynym atutem — bezsprzecznie największą jego siłą jest mądrość. Gandalf wie, jak rozdzielać zadania najbardziej odpowiednim osobom, jak namawiać Aragorna i króla Théodena do poprowadzenia żołnierzy do bitwy czy też motywować Froda do ukończenia misji zniszczenia Jedynego Pierścienia.
Z drugiej strony, jego Analityczna cecha czasem objawia się w mniej empatyczny sposób. Ma mało cierpliwości dla tych, którzy się nie przykładają, i częściej sam przejmuje inicjatywę, niż toleruje ich niekompetencję. Bywa niecierpliwy, ale to nie przeszkadza mu na swój sposób głęboko wspierać i troszczyć się o przyjaciół.
Planujący
Gandalf istnieje z określonego powodu — by dobro zwyciężyło zło i dla przetrwania mieszkańców (ludzi, elfów, hobbitów i krasnoludów) Śródziemia. Jego misją jest doprowadzenie do upadku Saurona, do czego dosłownie powraca zza grobu, by ją wypełnić.
Żaden ogień, woda, zdradliwi czarodzieje ani armia orków nie powstrzymają go przed prowadzeniem przyjaciół do zwycięstwa. Jest mądry, uparty i nigdy nie traci nadziei. Gdy Denethor porzuca walkę o obronę Minas Tirith przed armią Saurona, Gandalf bez wahania przejmuje dowodzenie, prowadząc oddziały do zwycięstwa. Jego zdolność do przejmowania kontroli i przywracania porządku, by dokończyć zadanie, to tylko przykład siły jego Planującej osobowości.
Asertywny
Gandalf nigdy nie wątpi w swoją wiedzę czy umiejętności – zdecydowanie jest osobą Asertywną. Nieśmiertelność i magiczne moce z pewnością mają swój udział w jego pewności siebie. Nie znaczy to jednak, że Gandalf nigdy nie odczuwa lęku – po prostu lęk nie jest w stanie powstrzymać go przed walką w słusznej sprawie.
„Nie przejdziesz. Jestem sługą Tajemnego Ognia, władcą płomienia Anoru. Nie możesz przejść. Mroczny ogień cię nie ocali, płomieniu Udûnu. Wróć do Cienia! Nie przejdziesz.”
Wnioski
„A więc tu w końcu, kochani przyjaciele, na brzegu Morza kończy się nasza wspólna wędrówka po Śródziemiu. Idźcie w pokoju! Nie powiem: nie płaczcie; bo nie wszystkie łzy są złem.”
W 16Personalities staramy się określać typy osobowości jak najbardziej obiektywnie i precyzyjnie. Nasze analizy opierają się jednak także na własnych opiniach o postaciach fikcyjnych. Mogą więc różnić się od innych interpretacji dostępnych w innych źródłach.
Gandalf to złożona postać, która fascynuje i inspiruje czytelników od pokoleń. Mamy nadzieję, że ten krótki wgląd w jego typ osobowości dostarczył wam nieco przemyśleń (i być może zainspirował do ponownego sięgnięcia po książki lub filmy).
Chętnie poznamy także wasze opinie. Co sądzicie o typie osobowości Gandalfa? Zostawcie swoje komentarze poniżej!
Przeczytaj także
Aragorn: królewski sługa (cykl osobowości z „Władcy Pierścieni”)
Éowyn: nieustraszona wojowniczka (cykl osobowości z „Władcy Pierścieni”)