"Tafakkur – inson buyukligining asosidir. Inson oʻzi bir qamish – tabiatdagi eng zaif narsa, lekin u fikrlovchi qamishdir".

Choʻqqida yolgʻiz qolib ketish mumkin. Shaxsiyatlarning eng nodir va eng qobiliyatlilaridan biri boʻlgan arxitektorlar (INTJ) buni juda yaxshi biladi. Oqil va tez fikrlovchi arxitektorlar mustaqil fikrlay olish hamda yolgʻon va munofiqlikni oldindan koʻra bilish qobiliyatidan faxrlanadi. Ularning fikrlashi hech qachon toʻxtamasligi sababli, oʻzining atrofdagi har narsani tahlil qila olish qobiliyatiga teng kelishi mumkin boʻlgan odamni topishda qiynaladi.

Kashshoflik ruhiyati

Arxitektorlar har narsaga savol nazari bilan qaraydi. Shaxsiyatlarning aksariyat turlari hayotdagi umumiy donolikka va boshqalar tajribasiga tayanib, kvo statusiga ishonsa, doimiy skeptik ruhiyatga ega arxitektorlar oʻz kashfiyotlarini kashf qilishni afzal koʻradi. Ishlarni yaxshiroq amalga oshirishning yoʻllarini topish uchun qoidalarni buzishdan va norozilik keltirib chiqarishdan qoʻrqmaydi, aksincha, bu ularga zavq beradi.

Bu shaxsiyat turiga ega har bir kishi, agar yangi gʻoya haqiqatan ham ish bermasa, u bir tiyinga qimmatligini aytadi. Arxitektorlar nafaqat kashshof, balki muvaffaqiyatli boʻlishni ham istashadi. Oʻzidagi aql-idrok, mantigʻi va metin irodani ishga solib, bor diqqatini ishga qaratadi. Bemaʼni qoidalarni qoʻllash yoki oʻylamasdan tanqid qilish orqali arxitektorlarning yoʻlini toʻsmoqchi boʻlganlarning ahvoli ne kechishi esa Egasidan boshqa hech kimga ayon emas.

Bu shaxsiyat turi kuchli mustaqilligi bilan ajralib turadi. Arxitektorlarning yolgʻiz ish koʻrishdan qochmasligini, ularning boshqalar yetib olishini kutishni yoqtirmasligi bilan izohlash mumkin. Ular odatda birovning fikrini soʻramasdan qaror qabul qilishni afzal biladi. Yolgʻiz boʻriga xos bunday feʼl baʼzan hissiyotsiz boʻlib tuyulishi mumkin, chunki bu feʼl boshqa odamlarning oʻylari, istaklari va rejalarini inobatga olmaydi.

Shunga qaramay, arxitektorlarni bemehr deyish notoʻgʻri. Ularning stoik, yaʼni hissiyotsiz aqli xususidagi fikrlar qanchalik yanglish boʻlmasin, bu shaxslar chuqur hissiyotga ega. Agar biror ish notoʻgʻri ketsa yoki boshqalarga zarar keltira boshlasa, arxitektorlar nega hodisalar aynan shunday roʻy berganini bilishga intilib, butun vujudi bilan azoblanadi. Ular hissiyotni qaror qabul qilish vositasi deb qabul qilmaydi, ammo haqiqiy odamiylik ularga ham xos.

Bilimga chanqoqlik

Arxitektorlar bir vaqtning oʻzida dadil xayolparast va oʻta pessimist boʻlishi mumkin. Ular iroda va aql-zakovat orqali hatto eng olis maqsadlarga ham erisha olishiga ishonadi. Shu bilan birga, arxitektorlar aksariyat odamlarni dangasa, tasavvur qobiliyatidan mahrum yoki oʻrtamiyonalikka mahkum deb taxmin qilib, bandalik tabiatiga hissiz qaraydi.

Shaxsiyatning arxitektor turiga mansub odamlar oʻziga baho berishda koʻp tomonlama oʻz bilimi va zehni oʻtkirligiga tayanadi. Ehtimol, maktabda ularni "kitobxon" yoki "professor" deb ham chaqirishgandir. Shunga qaramay, aksariyat arxitektorlar bundan xafa boʻlmasdan, bu laqablarni qabul qiladi. Ular oʻzidagi bilim olish hamda dasturlash, kapoeyra yoki klassik musiqa kabi har qaysi qiziqishni bemalol oʻzlashtira olish qobiliyatini yaxshi anglaydi.

Arxitektorlarning diqqati maqsadga qaratilgan boʻlib, ular yengiltaklik, chalgʻish yoki bekorchi gʻiybatlarga toqatsiz boʻladi. Shunga qaramay, ularni zerikarli va hazil-mutoyibadan yiroq deb boʻlmaydi. Aksariyat arxitektorlar gapga ustaligi bilan mashhur boʻlib, ularning jiddiy tashqi koʻrinishi ortida koʻpincha oʻtkir va maftunkor istehzoli hazilkashlik yashiringan boʻladi.

Ijtimoiy ranjlar

Arxitektorlarni iliq va tuturiqsiz deb boʻlmaydi. Ular ratsionallik va muvaffaqiyatni xushmuomalalik va odobdan yuqori qoʻyishadi: boshqacha aytganda, ular yoqimtoy emas, balki dangal boʻladi. Yovuz qahramon obrazlarining aksariyati nega aynan mazkur shaxs turiga asoslangani shu jihat bilan asoslanadi.

Arxitektorlar haqiqat va samimiyatni qadrlashi sababli, gurunglashish yoki yaxshilik uchun yolgʻon gapirish kabi odatiy ijtimoiy amallarning aksariyatini bemaʼni yoki ochiqchasiga ahmoqona deb hisoblaydi. Natijada, ularning haqqoniy boʻlishga qaratilgan intilishi boshqalar nazdida qoʻpol yoki hatto haqorat qiluvchi odamni gavdalantiradi.

Ammo har qaysi shaxsiyat turi singari, arxitektorlar ham ijtimoiy muloqotni istaydi – ularga shunchaki qadriyatlari va qarashlari umumiy boʻlgan davrada boʻlish kifoya. Koʻpincha, ular bunga oʻzligini saqlab turish orqali erishishi mumkin. Arxitektorlarning oʻz manfaatiga intilishdagi tabiiy dadilligi boshqa odamlarni kasbiy, ijtimoiy va hatto ishqiy jihatdan jalb qila oladi.

Hayot doskasidagi shaxmat oʻyini

Arxitektorlarning vujudi qarama-qarshiliklarga toʻla. Ular xayolparast, ammo dadil, shuhratparast, ammo yopiq, qiziquvchan, ammo diqqatli boʻladi. Tashqaridan bu qarama-qarshiliklar chalgʻituvchan boʻlib tuyulishi mumkin boʻlsa-da, buning hikmati arxitektorning ongi qay tarzda ishlashini bilganlarga ayon boʻladi.

Bu shaxslar uchun hayot ulkan shaxmat partiyasi kabidir. Tasodifga emas, balki strategiyaga tayanadigan arxitektorlar dona surishdan oldin har bir qadamning kuchli va kuchsiz tomonlarini oʻylab oladi. Yetarlicha zukkolik va idrokka ega arxitektorlar, yoʻlda qanday qiyinchiliklar kelib chiqmasin, gʻalabaga boʻlgan ishonchini hech qachon soʻndirmaydi.